Przypowieść o synu marnotrawnym (Łk 15, 1-3.11-32)
W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi».
Opowiedział im wtedy następującą przypowieść:
«Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: „Ojcze, daj mi część własności, która na mnie przypada”. Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swoją własność, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie, i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał na służbę do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał.
Wtedy zastanowił się i rzekł: „Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu przymieram głodem. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników”. Zabrał się więc
i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: „Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i wobec ciebie, już nie jestem godzien
nazywać się twoim synem”.
Lecz ojciec powiedział do swoich sług: „Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten syn mój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. I zaczęli się weselić.
Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: „Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego”.
Rozgniewał się na to i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: „Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę”.
Lecz on mu odpowiedział: „Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”».
Drodzy!
Paweł do Koryntian i do nas woła: W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem! On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu, abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą. Zapamiętajmy z tego czytania, że Bóg pojednał nas ze sobą w Chrystusie. Jak korzystam z daru pojednania, które jest na początku każdej
mszy świętej, by przepraszać za codzienne grzechy i słabosci? Jak często korzystam z sakramentu pojednania z miłosiernym Bogiem w mojej spowiedzi?
Opowieść o miłosiernym ojcu, marnotrawnym synu i jego małostkowym i egoistycznym bracie jest wielkopostnym zaproszeniem. Ojciec oddał połowę majątku szanując wolność syna. Syn przehulał doszczętnie to, co dostał. Kradł jedzenie świniom, które wypasał. Głód i wstyd zmusiły go do decyzji: Zabiorę się i pójdę do mego ojca,
i powiem: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie». Poszedł, a ojciec wybiegł mu naprzeci z radością i potraktował jak syna, nie jak parobka. Gorzej było z jego bratem, któremu pycha i egoizm nie pozwoliły się ucieszyć z odnalezienia i nawrócenia brata. Kim jestem w tej opowieści? Czy wierzę, że miłosierdzie Boga jest
większe od każdego grzechu? Jak reaguję na nawrócenia i przemiany ludzi wokół mnie - z ironią, niedowierzaniem, czy z radością i modlitwą?
NIEDZIELA 6-9.04.25 POLSKIE WIELKOPOSTNE REKOLEKCJE W ROKU JUBILEUSZOWYM.
Już od kolejnej niedzieli 6-9.04.25 w Edynburskiej Katedrze na polskich mszach Ty, ale także Twoi bliscy, przyjaciele, znajomi z pracy i z sąsiedztwa - w tym szczególnie Ci, którzy już dawno nie byli w kościele - są serdecznie zaproszeni na Polskie Rekolekcje Wielkopostne. Poprowadzę je na prośbę ks. Tadeusza, a temat będzie adekwatny do tych czasów w których żyjemy. Tematem będzie biblijny krzyk uczniów na łodzi miotanej potężną burzą: Panie ratuj nas, giniemy (Mt 8,25). Tylko Ci, którzy nie są wcale zaniepokojeni wydarzeniami w 2025 roku i czują się doskonale z samymi sobą, z innymi wokoło, i z tym co się dzieje na świecie - są zwolnieni z tego zaproszenia, choć i oni mogą przyjść i posłuchać. Wiara rodzi się ze słuchania i z decyzji, by przybliżyć się do Jezusa, jak zatrwożeni burzą apostołowie: Wtedy przystąpili do Jezusa i obudzili Go, mówiąc: «Panie, ratuj, giniemy!»
Przyjdź i przystań na chwilę, by posłuchać Słowa Bożego i poczuć moc modlitwy, która przemienia życie i uspokoi każdą wichurę. Przyjdź, zaproś innych, nie zwlekaj. W niedzielę 6 kwietnia wstęp do rekolekcji będzie też na polskich mszach o godz. 9:00 i 12:30.
Poczytaj też kolejny odcinek mej opowieści o tworzeniu 1 hospicjum SAC dla dzieci w Medellin-Kolumbia.
W każdy piątek Wielkiego Postu o godz. 19:00 Drogi Krzyżowe w Ss Ninian and Triduana (EH7 6BE)
W każdy poniedziałek od 7.45pm online https://archedinburgh.org/event/lent-stations-of-the-cross-zoom/2025-03-10/
Spowiedzi Pol-Eng w każdą sobotę Postu 16:30 - 17:30!
Niedziela Czwarta opowieści o Hospicjum w Kolumbii - PRZEBACZENIE ważnym kluczem.
W Kolumbii do rozwojowego projektu hospicyjnego było potrzebne pojednanie, które dotyczyło wielu lat pracy oraz zawodu, który spotkał polskich misjonarzy pallotyńskich po wielu sukcesach. W Wenezueli i Kolumbii prężnie działały domy dziecka finansowane dzięki hojności polskich darczyńców i ciężkiej pracy polskich
pallotynów. Po zamknięciu sierocińca w Wenezueli w wyniku zmian politycznych w tym kraju cała energia pomocowa została przekieorwana do sierocińca w Medellin, który działał pięknie, wspierając setki sierot i dzieci ulicy. W wyniku pandemii i zmian w kolumbijskim prawie to piękne dzieło najpierw zostało poważnie ograniczone
w pomaganiu, a potem musiało zostać zamknięte, co zraniło sierca wielu polskich misjonarzy, pracowników i licznych wolontariuszy tego dzieła. Dlaczego skończyć się musi to, co przyniosło tyle wymiernego dobra? Kto za tym stoi i skąd takie dziwne decyzje po latach ciężkiej pracy i zabiegania o pomoc tak wielu dzieciom? Takie
zranienia wymagały rozmów, wygadania się, wyżalenia, ale także uzdrowienia tych złych emocji, które pojawiły się przy zamknięciu tego projektu. Moje przybycie i rozmowy z braćmi - polskimi pallotynami, ale także obecność Prowincjała SAC i przedstawicieli rady z pewnością bardzo pomogły. Ci ludzie dostrzegli nagle, że w budnynku dawnego sierocińca będzie powstawać nowe dzieło -pierwsze hospicjum dla dzieci w całej Kolumbii. Moja obecność i rozmowy z nimi pozwoliły im zobaczyć kontynuację czy następstwo nowej misji - po latach dla sierot, teraz będzie nowa epoka pomocy jeszcze bardziej wymagającej - dla nieuleczalnie chorych dzieci, ich rodziców i rodzin. Takie ujrzenie tego projektu hopisycjnego było możliwe tylko po wyżaleniu sie, wylaniu emocji i przebaczeniu tego, co zalegało w sercach oddanych misjonarzy. To była kolejna misja, którą tam wykonałem i dziękuje Bogu, że się mną posłużył - bo wiele z rozmów z pallotynami ukazało mi trudy misyjnej pracy. Proszę
WAS o modlitwę za tych misjonarzy w Kolumbii i za wszystkie misjonarki i misjonarzy na świecie, bo to są dzielni ludzie! Zachęcam Was do zobaczenia ich w fotografiach na FB i zapraszam na kolejny odcinek za tydzien...
Wasz ks. Piotr
DRODZY POLSCY PARAFIANIE
Po raz kolejny przypominamy o tym, jak możemy bez wielkiego wysiłku wesprzeć naszą wyjątkową parafię Ss Ninian and Triduana, która wobec wzrostu podatków z kurii potrzebuje więcej środków finansowych - oto 3 główne sposoby:
1. Jeśli chcesz nadal tradycyjnie dawać pieniądze na tace w gotówce - rozważ proszę, by wziąć będące przy wejściu koperty z napisem DAROWIZNA włożyć tam Twoją dowolną ofiarę - już ten prosty gest sprawi, że 30% podatku do kurii nie będzie pobrane - bo są od niej zwolnione darowizny na parafię, ale nie taca!
2. Jeśli lubisz nowoczesne metody, możesz wpłacać regularnie przez naszą stronę - szczegóły są online na naszej stronie i na FB oraz w naszym biuletynie Żródło - to prostsze niż myślisz i to także DAROWIZNA, od której nie oddajemy 30% do kurii - zatem do it online - zachęcamy do tej formy
3. W obu powyższych przypadkach Twoja ofiara wzrośnie automatycznie o 25% - czyli za 4 funty będzie extra 1 funt od Rządu UK - poprzez mechanizm GIFT AID - który uruchomisz wypełniając formularz z Twoim adresem i Twoim podpisem.
W każdej sprawie duszpasterskiej piszcie pod email: katolicyedynburg@gmail.com
Z modlitwą, Wasz Ks. Piotr
Comments